21 februari 2017

Mijn naam is Peter Barzilay en ik heb jarenlang bij TOGR gespeeld.


Mijn tijd bij TOGR was een tijd vol met leuke momenten. Momenten die pas achteraf leuk zijn.
Ik werd lid van TOGR omdat mijn oudste broer Rene er lid van was.  Het is niet mijn eerste vereniging.  In mijn jongste jaren rende ik over de weide in de kleuren van Hillesluis. Ook al opgeheven. Het ligt toch niet aan mij?
Na die tijd alleen maar op de camping gevoetbald.  Rene had een elftal, mijn andere broer Wim had ook een elftal en ik ook. Wim is ook nog lid geweest van TOGR.
Nadat ik mijn rijbewijs had gehaald, werd ik dus lid van de groen-witten. Ik kwam terecht in het laagste elftal. Samen met o.a. de broers Pietersma,  Ben Collens, Kees Joosten, Han van Empel en John Schoor.  Elke wedstrijd gingen we er met veel hoop tegenaan maar de hoop lag al snel vele keren in het net achter Han. Uitslagen van 21 tegen en paar doelpunten kwamen voor. Vaak dus.
Bijna alle wedstrijden gingen verloren met grote cijfers.  Desondanks hadden we twee punten gehaald. Allebei tegen Rhoon, de latere kampioen. De eerste wedstrijd kwamen we achter met 4-0 en het werd uiteindelijk nog 4-4. Het tweede punt was in het uitduel tegen Rhoon, ik was er zelf niet bij, maar mij werd verteld dat wij met 4-0 voor kwamen te staan en de uitslag was 4-4. Grappig toch?
Ik kan mij herinneren dat er een tegenstander was, nadat we de zoveelste doelpunt om onze oren hadden gekregen, die zich afvroeg waarom wij toch bleven lachen. Hij vond dat wonderbaarlijk.
Ik had daar geen antwoord op. Waarschijnlijk omdat het voor ons het eerste jaar was dat we weer voetbalden. Lol hadden we zeker.
De jaren daarna waren leuk maar niet zo leuk als dat jaar.
Ik had het eigenlijk meer naar mijn zin op de training. Voor de overige senioren was dat op de vaste woensdagavond. Het was bijna altijd dezelfde kliek die kwamen trainen. 
Wat mij ook heel erg is bijgebleven zijn de mixtournooien.  Van hoog tot laag die zich inspannen om kampioen te worden.
Wij speelden de finale en na afloop feliciteerde Peet Konings mij met de overwinning. Hebben wij gewonnen dan? Die dag was het 30 graden dus ik was niet helemaal fris meer. Achteraf is dat leuk.

Ik ben Danny Kuppen regelmatig tegen gekomen bij het AD. Ik heb toen regelmatig gesprekken met hem gehad over TOGR. Het zit in mijn hart en het gevoel blijft. TOGR was en is mijn club.