De verrichtingen van een vriendenploeg in hart en nieren in de 3^e klasse J van de RVB.

T.O.G.R. 9, het seizoen ‘90/’91 in samenvatting.

DEEL III

Zaterdag 01-12-1990 thuis tegen SDV 9.
Vandaag dus de wedstrijd tegen S.D.V. 9, een gevaarlijke outsider. Een groot deel van het elftal was er vandaag niet, waardoor we met de invalkrachten Marcel Aalbertsen, Arjan Luhrman en keeper Rein Catersels aan de wedstrijd begonnen. Al na 10 minuten was het weer raak. Een doorgebroken speler van S.D.V. liet zich maar al te graag vallen binnen de beruchte lijnen en onze traditionele penalty tegen was een feit. De bal werd netjes in de hoek geschoven en de stand was 0-1. Al snel daarna onderschepte Marcel Aalbertsen een verkeerde terugspeelbal, waardoor de stand weer gelijk stond. Gedurende de eerste helft kwamen we nog tweemaal op achterstand door verdedigingsfouten, maar even zo vaak maakte Marcel Aalbertsen gelijk zodat we met een 3-3 stand gingen rusten. Na de thee wist Marcel Aalbertsen al snel zijn vierde treffer aan te tekenen en dat betekende, dat we voor het eerst in de wedstrijd voor stonden. De mannen van S.D.V. waren zichtbaar kapot gespeeld in de eerste helft, want 10 minuten daarna wist Koko Aarnink 5-3 in het doel te rommelen. Door concentratieverlies onzerzijds kwamen onze tegenstanders nog eenmaal terug in de wedstrijd, maar nadat een van de paal teruggeketst schot van Marcel Aalbertsen beheerst door Carlo Pieters achter de doellijn werd gestreept, namen we definitief afstand en konden we de wedstrijd uitspelen. De eindstand van 7-4 kwam op het scorebord doordat Henk Aarnink een hoge bal doorkopte, terwijl de keeper te laat zijn doel uitliep en slechts Henk’s hoofd raakte. Na afloop waren we zeer tevreden met de uitslag en het vertoonde spel, want in deze mannelijke en soms harde wedstrijd (waarin het toch sportief bleef) hadden we laten zien dat we fysiek beter worden en dat onze vechtlust en inzet daadwerkelijk tot resultaat gaat leiden.

Zaterdag 22-12-1990 thuis tegen SHO 11.
Een uitgestelde wedstrijd, daar onze tegenstanders, eerder niet op kwamen dagen en derhalve 2 punten in mindering hadden gekregen. Ik (Han) was er niet, dus zeer beknopt een verslag, want ook Kees Joosten (stand-in auteur) was er niet. Rob Magerey was zo vrij, om ons doel te verdedigen en dus werd prompt de o gehouden. Jasper Daams scoorde de 1-0 en Carlo Pieters de 2-0, waarna Marcel Aalbertsen de score na rust opvoerde tot 4-0. De laatste van Marcel moet wel bijzonder mooi zijn geweest. Marcel nam de bal met links uit de lucht, om daarna snoeihard met rechts uit te halen. Een goede overwinning derhalve en de kans op een ereplaats was nog steeds volop aanwezig.

Zaterdag 26-01-1991 uit tegen RSM 5.
Ook in deze wedstrijd hadden we nog wat goed te maken, voor de thuisnederlaag waarbij een opa het ons knap moeilijk had gemaakt. Toch was het RSM, die al snel met 2-0 voor kwam, door individuele fouten achterin. Ditmaal was Carlo Pieters in zeer goede doen en werd met grote voorsprong MAN OF THE MATCH. Het eerste doelpunt van hem was wel bijzonder fraai. Hij slalomde langs alles en iedereen heen als waren het pionnen en maakte het bijzonder fraai af. Een snoerharde streep liet de keeper van RSM volkomen kansloos. Na nog 2 fraaie doelpunten van Carlo werd de rust met een 2-3 voorsprong bereikt. Na rust was het pompen of verzuipen. Kans op kans kregen we, maar erin gaan ho maar. Even leek het erop, dat het verzuipen werd. RSM maakte namelijk kort voor het einde gelijk, maar verkeek zich op de kracht en het temperament van Carlo Pieters. Deze maakte aan alle illusies een einde door beheerst 3-4 te scoren. Typerend was, dat de verdediging van RSM na dat doelpunt volledig uitgeteld op het gras ging liggen. Zwaar bevochten, maar zeker verdiend deze overwinning. De zon begon zwakjes door de wolken heen te schijnen en liet ons vaagjes aan de eerste plaats ruiken.

Zaterdag 01-03-1991 de uitwedstrijd bij onze buren Egelantier Boys 5.
Wat viel er te zeggen. Vooraf behoorden de Boys nog zeker tot de kanshebbers voor het kampioenschap. Feit blijft echter, dat ze nog vele wedstrijden dienden in te halen, die ze ook nog moesten winnen om hun aspiraties waar te naken. Zover wilden wij het zeker niet laten komen en gingen furieus van start. We hadden de eerste helft een volledig veldoverwicht en scoren was nog maar een kwestie van tijd. Dit lukte echter niet, waardoor de rust met een 0-0 stand werd bereikt. Na rust hetzelfde beeld, wij in de aanval en de Boys daarom vanzelfsprekend in de verdediging. Werd de bal meerdere malen van de lijn gewerkt, na een hoekschop van ons was het eindelijk raak. Ruud Hoppener kopte uitstekend in en zag de bal door een grabbelende keeper het doel in verdwijnen. De ban was nu gebroken en enkele minuten later verlengde Henk Aarnink een voorzet van Kees Joosten, zag de keeper de verkeerde kant op duiken en de bal aan de goede kant over de doellijn heen verdwijnen. De zaak was geklaard, dachten we. Maar dan gebeurt het, een speler van de Boys wordt gevloerd en een strafschop was een feit. De bewuste speler lachte maar wat. Ook hij had in de gaten, dat er geen sprake was van een overtreding. Gelukkig was het bijna tijd, want de strafschop werd verzilverd. Moe, maar voldaan togen we met 2 punten rijker naar de dijk. Eindstand derhalve 1-2 voor ons team.
Zaterdag 08-03-1991 uit tegen R.V.V.H. 15
De stand bekijkend, wisten we dat puntverlies dodelijk kon zijn. We stonden samen met SC Zuiderpark gebroederlijk op de eerste plaats met 19 punten uit 14 wedstrijden. De zenuwen gierden bij sommigen van ons door de keel, anderen waren koel en dachten we zien wel. Toch resulteerde de stand op de ranglijst in slecht spel door ons team. Ondoordacht en zonder enig overleg werd er aangevallen en verdedigd. R.V.V.H. kwam derhalve als eerste tot een doelpunt. Een 1-0 achterstand was een feit. Gelukkig hadden we Carlo Pieters in onze gelederen, deze wist ons op gelijke hoogte te zetten, zodat we nog alle kans hadden. Na rust hetzelfde beeld. Geen enkel overleg en tot overmaat van ramp wederom een achterstand. Een schot op het doel werd door mij (Han) zwak weggewerkt en de ingelopen aanvaller zag zijn schot tot zijn eigen verbazing door mijn benen het doel in verdwijnen. Jasper Daams had daarna geluk, dat de scheidsrechter niets hoorde toen het LOS galmde over het veld. Zijn kopbal verdween over de lijnen en de stand was derhalve weer in evenwicht. 2-2 en daar dienden we na afloop uiterst tevreden mee te zijn. Zuiderpark had gewonnen, dus we hadden niets meer in eigen hand.

Zaterdag 15-03-1991 thuis tegen Bolnes 8.
Bolnes, een tegenstander, die we nog niet hadden ontmoet. Aanvallen en schelden was het enige wat de onzen deden, maar scoren was er niet bij. Jasper Daams had nog de beste kans, maar faalde jammerlijk vanaf 11 meter. Een strafschop, die hij zelf nam, nadat hij gevloerd was. Met 0-0 werd er begonnen en geëindigd. Zuiderpark had wederom gewonnen en had nu 2 punten voorsprong. Hopelijk zou de gemiste strafschop van Jasper ons niet fataal worden.

Zaterdag 22-03-1991 thuis tegen SC Voorne 6.
Onze tegenstanders van die dagstonden voorlaatste, maar onderschatting was er niet bij. De eerste helft werd er door beide teams goed gevoetbald en we hielden elkaar aardig in evenwicht. Zoals zo vaak dit seizoen kwamen wij op achterstand. Het duurde echter niet lang voordat Kees Joosten de stand gelijk kon trekken. De 2-1 door Jasper Daams kwam nog voor rust tot stand. Na rust begonnen wij feller en met meer overleg. En we lieten er geen twijfel over bestaan, wie er zou winnen. Dit resulteerde in nog enkele fraaie treffers. 3-1 werd gescoord door Carlo Pieters, 4-1 door Henk Aarnink en de 5-1 door Kees, die daarmee zijn laatste plukken haar zag verdwijnen. Voordat er afgefloten werd, scoorde Jasper 6-1 en Carlo 7-1. Na rust hadden we bewezen, dat als er geen druk op onze schouders rust, we ook beter voetballen. De uitslagen van dat weekeinde bekijkend, wisten we dat we vrijwel zeker waren van de tweede plaats. Stilletjes bleef Paultje Schaap echter dromen, dat Zuiderpark toch nog maar een wedstrijd zou verliezen.



Zaterdag 06-04-1991 uit tegen Bolnes 8.
Na veel geharrewar rond de kleedkamer, werd er begonnen aan deze belangrijke wedstrijd. Een nieuwe speler had onze gelederen versterkt en zijn naam is Ellery Themen. Na de thuiswedstrijd wisten we, dat Bolnes een taaie tegenstander was. Het was echter prachtig weer, wat ons de mouwen deed opstropen. Wederom was het echter onze tegenstander, die op voorsprong kwam. Een laag voordraaiende corner, werd door onze verdediging totaal gemist. Er was er maar eentje attent en dat was jammer genoeg voor ons een tegenstander. We bereikten de rust met een 0-1 achterstand. Na rust begonnen wij furieus en ons spel deed de hoop opbloeien, dat we de wedstrijd nog konden omdraaien in een voorsprong. Daar hadden we als zo vele belangrijke wedstrijden hiervoor, maar een man nodig, juist Carlo Pieters. Hier zal ik het maar bij laten voor wat betreft Carlo, hij heeft zijn schoenen nog veels te hard nodig. Stel je eens voor, dat hij er naast gaat lopen. Carlo scoorde dus de 1-1 en de 1-2. Collectief gezien, was het een prima overwinning. Iedereen deed zijn werk en buffelde naar hartelust. Kort voor tijd, was er nog een hoofdpersoon voor mijn persoon (Han) weggelegd. In negatieve zin weliswaar. Waarom ik de bal niet gewoon de sloot inschoot? Ik weet het niet. Gelukkig kon de bal weggewerkt worden door de verdediging en kwam de 1-2 eindstand niet in gevaar. Groot was de vreugde bij thuiskomst op de Dijk. SDV had Zuiderpark bedwongen, de stand was gelijk getrokken.
De top van de ranglijst na deze wedstrijd:
1. T.O.G.R. 9 18 – 25 67 – 37
2. SC Zuiderpark 4 18 – 25 55 – 44
3. S.D.V. 9 18 – 22 80 – 52

Zaterdag 13-04-1991 thuis tegen Zwart Wit ’28 11.
Die dag mocht het eerste onze voorwedstrijd spelen. Oftewel we mochten, aan het eind van de dag, op het hoofdveld aantreden. Scheidsrechter die dag was Jasper Visser. Denkend aan onze uitwedstrijd, denk ik, dat we toen een van onze beste wedstrijden gespeeld hadden. Dan die dag, het spel golfde voortdurend heen en weer. We speelden zeer geconcentreerd en bij vlagen zeer goed. Toch denk ik, dat enkelen van ons enigszins nerveus aan de wedstrijd waren begonnen. Gelukkig heeft ons elftal enkele spelers die de ploeg op sleeptouw kunnen nemen. Hard werkend bereikten we de rust met een 2-0 voorsprong. Twee uitstekende velddoelpunten van ons zorgden hiervoor. De eerste kwam op naam van Jasper Daams, die de pass van de niet egoïstische Kees Joosten uiterst koel afmaakte. De tweede kwam op naam van Carlo Pieters, die de bal snoerhard achter de keeper van Zwart Wit joeg. In de rust werden we het eens, dat we ons spel zo voort dienden te zetten en vooral niet in dienden te storten na een tegengoal. Die viel echter wel. Een wel heel dom doelpunt, waarbij een taxatiefout mijnerzijds (Han), genadeloos werd afgestraft. Gelukkig werd er echter keihard gewerkt om deze tegenvaller te verwerken. Jasper Daams scoorde beheerst na een goede solo. Hierna kregen we echter al snel weer een tegenvaller te verwerken. Kees Joosten kon het niet laten zijn doelpuntje mee te pikken, dit was echter wel in ons doel. Kees, waar is de tijd gebleven, dat je niet durfde te koppen en onder iedere hoge bal heen liep. Gelukkig scoorde Jasper zijn derde en ons vierde doelpunt na een voorzet van Carlo. De 4-2 overwinning was zeer verdiend en had nog veel hoger uit kunnen pakken, als we wat zorgvuldiger met de kansen hadden omgesprongen en niet zo egoïstisch hadden gespeeld. Zuiderpark had die dag met 3-1 gewonnen van Bolnes.

Zaterdag 27-04-1991 uit tegen Barendrecht 16.
Voordat we van de Dijk vertrokken hadden we nog even naar Zuiderpark gebeld, om te vragen wat onze concurrenten die dag hadden gedaan tegen SC Voorne. Na de uitslag gehoord te hebben, een voor ons ongunstige 4-0 overwinning voor SC Zuiderpark, wisten we wat ons te doen stond. Zeker door de stand op de ranglijst gesteund, togen we wederom met 16 spelers ten strijde. Die dag stonden Steven Bijkerk en Jasper Daams, de gehele wedstrijd aan de kant. We begonnen uiterst sterk en scoorden al binnen luttele minuten. Een schitterend schot van John Schoor belandde op de kruising en de teruggekaatste bal werd een makkelijke prooi voor good old Henkie Aarnink. Door dit sterke begin gesteund overvleugelden we onze tegenstanders. Carlo Pieters scoorde kort daarna een prima doelpunt. Kees Joosten rommelde daarna ook wat raak en kon de 0-3 aantekenen op een manier zoals Henk dat normaal bij ons doet. Toch waren we er nog lang niet. Hoe lang het geleden was weet ik niet, maar een speler van Barendrecht wist mij weer eens te verschalken met een ludiek lob balletje. Ik was overigens zelf van mening, dat ik er echt niet bij kon, maar commentaar was er genoeg. Nou ja, leuk voor de wedstrijd, toch? Na rust een zwak optreden van ons. Ik denk, dat de meesten de beslissingswedstrijd tegen Zuiderpark in hun hoofd hadden. Dat dit geen consequenties had voor de uitslag, was niet onze verdienste, maar meer dat van het wel erg zwakke tegenspel van Barendrecht. Dat zij laatste werden in de competitie was dan ook geen verrassing. Toch scoorden we nog drie keer maar liefst en kregen slechts een tegen-doelpunt te verwerken. De 1-4 kwam op naam van John Schoor, die daarmee zijn goede spel van die dag meer dan bekroonde. De 1-5 van Carlo was niet eens verbazend. Hij slalomde weer eens langs alles en iedereen, liet er geen twijfel over bestaan wie de topscorer uit ons team was en scoorde beheerst. Daarna kwam er een afstandschot van Barendrecht. De bal ging recht op mij af, maar draaide pal voor mijn handen weg en vloog tegen het net. Ik stond erbij keek er naar en hoorde de vogeltjes fluiten, het gras groeien en zag de zon heerlijk boven het veld staan. Jules Deelder zou het niet beter kunnen omschrijven. De 2-6 kwam op naam van Ellery Themen na een combinatie met Carlo.

En nu nog Zuiderpark. Oh ja Paul, we hoorden je er maar weinig over, maar we zijn echt als eerste geëindigd. Gefeliciteerd jongen, het is eindelijk waarheid geworden na wat zal ik zeggen 10 seizoenen of zo. Hoe de promotiewedstrijd tegen Zuiderpark ook zou uitvallen, het seizoen was voor mij en ik denk eenieder van ons meer dan geslaagd, vooral de tweede helft hadden we uitstekend gespeeld en niet een keer verloren. De cijfers spreken voor zich, 10 wedstrijden gespeeld 18 punten, 38 doelpunten voor en 16 tegen. Op SDV na hadden we de meeste doelpunten gescoord en op Bolnes na de minste doelpunten tegen. Dat zegt, dacht ik alles over deze uitstekende gespeelde competitie, waarin we niet altijd evenveel geluk hadden. Vooral in het begin bij onze thuiswedstrijden.

De reguliere eindstand:
1. T.O.G.R. 9 20 – 29 77 - 41
2. SC Zuiderpark 4 20 – 29 62 - 45
3. S.D.V. 9 20 - 26 88 - 54
4. Egelantier Boys 5 20 – 24 66 - 59
5. R.V.V.H. 15 20 – 22 60 - 55
6. R.S.M. 5 20 - 22 54 - 53
7. Zwart Wit ’28 11 20 – 20 74 - 62
8. Bolnes 8 20 – 20 34 - 32
9. S.H.O. 11 20 - 13 41 - 64
10. SC Voorne 6 20 - 9 38 - 61
11. Barendrecht 16 20 - 4 25 - 93


De topscorerslijst aan het einde van de competitie:
1. Carlo Pieters 21 doelpunten
2. Jasper Daams 15 x
3. Henk Aarnink 13 x
4. Kees Joosten 13 x (Leuk geprobeerd Kees, maar je eigen doelpunt brengt je toch een plaats onder Henk, het e.d. is we meegerekend)
5. Marcel Aalbertsen 9 x (In slechts 3 wedstrijden!)
6. John Schoor 2 x
7. Dick Oldejans 2 x in eigen doel
8. Ellery Themen, Karel Loman, Etienne Blijlevens, Ruud Hoppener 1 x
12. Ben de Lange en Ron Vijg 1 x in eigen doel.

Uiteindelijk werd T.O.G.R. 9 toch nog algeheel kampioen. De eerste beslissingswedstrijd ein-digde op de Dijk in een gelijkspel, waardoor er een nieuwe beslissingswedstrijd nodig was.
Op het veld van YVV de Zwervers werd SC Zuiderpark met een 3-0 nederlaag naar huis ge-stuurd.
Deze wedstrijd is door Bart op video gezet en door mij inmiddels gedigitaliseerd op DVD.
Een tastbare herinnering aan een heel mooi seizoen.

Han van Empel