Van de lichting die TOGR groot maakte, is Antonio Garcia Mendes als enige overgebleven. De 29-jarige spits zag in de degradatie geen reden te verkassen. Een openhartig interview ver het laatste rampseizoen, de kritiek op hem en zijn revanchegevoelens.

Door Folkert van der Krol  

“Dat was het beste team waarin ik bij TOGR heb gespeeld,” zegt Garcia Mendes, destijds een van de uitblinkers in het duel om een plaats in de hoofdklasse. “We vormden een hechte groep, gaven weinig weg en scoorden veel.”

De kennismaking met het hoogste amateurniveau beviel TOGR goed. Het begon als een sprookje, met een zege op amateur-landskampioen Huizen. Bovendien bleek de liefde wederzijds; de concurrentie zag de Rotterdamse ploeg met razendsnelle en zeer technische spelers als verrijking voor de hoofdklasse. “We hebben twee leuke seizoenen gehad,” vertelt Garcia Mendes.

TOGR begon het laatste jaar ook nog met een spectaculaire zege: 4-3 op toenmalig landskampioen Quick Boys. Na de winterstop stortte het fundament van de gewezen hoofdklasser aan de Charloisse Lagedijk echter met donderend geraas in elkaar. Een geslaagd trainingskamp op Tenerife ten spijt pakte TOGR nog slechts incidenteel een paar punten. “Te veel bepalende spelers kampten met blessures. Ook ik was niet fit, had last van m’n rug en lies, maar heb met behulp van pijnstillers toch bijna alle wedstrijden gespeeld,” vertelt Garcia Mendes. “De wil om te knokken ontbrak. Als we op achterstand kwamen, ging het mis. Er was geen sfeer meer in de groep. Na de training vertrok iedereen meteen.” Ook Garcia Mendes kreeg in de groepsgesprekken kritiek te verduren, omdat hij tijdens de wedstrijd nog wel eens zijn mondje roerde. “Ik ben een explosieve speler. Als ik tijdens een wedstrijd wat zeg, lijkt het negatief. Maar ik ben me nooit anders gaan gedragen. ‘Mickey’ (Miguel Lopes Silva, red.) zei tijdens de groepsgesprekken: “Ik ken geen andere Tony”. Maar andere spelers vatten het verkeerd op.”  

Gefaald

TOGR mocht nog wel een beslissingswedstrijd voor lijfsbehoud spelen, maar Go Ahead Kampen bleek daarin veel te sterk. Garcia Mendes legt de schuld bij de selectie, niet bij de naar Schiebroek ’94 vertrokken trainer Wim van der Steene. “Ik ben medeschuldig aan de degradatie, want ik miste – natuurlijk niet opzettelijk - tegen Go Ahead Kampen op cruciale momenten kansen. De groep heeft gefaald, niet de trainer. Als de spelers niet doen wat hen wordt opgedragen, sta je als trainer machteloos.”

Ondanks het rampseizoen bleef Garcia Mendes bij TOGR. “Ik zit hier goed en heb het altijd naar m’n zin gehad.”

Bovendien is zijn eerste indruk van oefenmeester Theo de Boon goed. “De trainer wil er een echt team van maken en maakt heel duidelijk wat zijn bedoelingen zijn. Uit alles blijkt dat hij het elftal naar zijn hand wil zetten.”

Garcia Mendes verwacht veel van het nieuwe seizoen. “We hebben een goed voetballend team met veel technische spelers. Met hen moeten we om de titel mee kunnen doen. Ik verwacht dat Barendrecht en Voorschoten ’97 onze grootste concurrenten zijn.”

Doelgericht

Garcia Mendes hoopt weer het verschil te kunnen maken. “Ik hou van voetballen en kan niet wachten tot de competitie begint. Als ik fit blijf, hoop ik achttien tot twintig goals te maken. Voordeel voor mij is dat TOGR nu over mee doelgerichte spelers beschikt. En als ik zie hoe gedreven bijvoorbeeld Carlitos Carvalho Rodriguez bezig is en hoeveel beter de sfeer is, kan het wel eens heel leuk worden.”